Persoonlijke blog 1 feb 25 - Fashion & Lifestyle

Van Superwoman naar Snotterkoningin: De Laatste Hand aan Mijn Thuiswinkel

Laten we even terugspoelen. Een paar weken geleden stond ik hier nog breed te glimlachen, vol energie, terwijl ik verkondigde: "Ik word nooit ziek!" Iedereen in huis lag plat met de griep, maar ik? Ik was het onmogelijke aan het bereiken. Onkruid vergaat niet, toch?

HAHAHAHA.

Fast forward naar vandaag. Hier sta ik dan, haar alle kanten op, een huidkleur die ergens tussen "bleek lijk" en met een kop als een baksteen. Maar hé, de thuiswinkel moet af, dus tussen het snotteren door ben ik dapper kleding aan het inhangen. " kampioenenniveau!"

Machines + Ziekte = Slecht Idee

Nu, normaal ben ik niet vies van een beetje doe-het-zelf. Een rekje ophangen? Geen probleem. Een schroef in de muur draaien? Piece of cake. Maar laten we eerlijk zijn: als je hoofd voelt alsof er een drumstel in bespeeld wordt, is het misschien niet het moment om met boormachines in de weer te gaan.

Ik heb dus wijselijk besloten om de zware taken – zoals de luchter en schilderijen ophangen – over te laten aan mensen die niet op het randje van een flu-slaap staan. Want eerlijk? Met mijn huidige balansgevoel zou die luchter sneller op mijn hoofd dan aan het plafond hangen.

Thuiswinkel in de Maak

Ondanks alles wordt het hier stilaan écht gezellig. De rekken raken gevuld, de kledingstukken hangen netjes op hun plek en het voelt steeds meer als een knusse, persoonlijke shoppingplek. Op afspraak, zonder de drukte van een grote winkel, met een koffietje en een babbeltje erbij – perfect, toch?

En nu we het toch over gezelligheid hebben: ik heb besloten om deze sectie te behouden voor mijn persoonlijke blogs (want ja, je moet ergens je verhaal kwijt, toch?). Maar ik wil jullie natuurlijk ook op de hoogte houden van modenieuws, acties en kortingen! Die ga ik apart versturen via nieuwsbrieven rechtstreeks in je mailbox.

💌 Wil je niets missen? Schrijf je dan snel in via deze link: www.drezza.be/nieuwsbrief/

En als ik ooit weer normaal functioneer (wat hopelijk ergens deze week is), dan beloof ik plechtig dat ik de laatste details mét energie en zonder zakdoeken zal afwerken. Tot die tijd: eentje voor de specialisten, en eentje voor mezelf met een dekentje en thee.

Liefs, een snotterende Sandra